35 ก่อนวันงานสิงหา

35
พรุ่งนี้ที่บ้านเณรใหญ่แสงธรรมจะมีงานประจำปี เป็นพิธีบวชสังฆานุกรและพิธีแต่งตั้งผู้อ่านฯและผู้ช่วยพิธีกรรม  ปีนี้คงเป็นปีสุดท้ายก่อนที่ผมจะเดินทางไปศึกษาต่อต่างประเทศ  ทั้งสองครั้งที่ผมได้มีโอกาสกลับไปร่วมพิธีบวชสังฆานุกร  ความทรงจำที่งดงามจะย้อนกลับมาให้ปลื้มใจทุกครั้ง วันนี้ ผมตั้งใจไปช่วยเตรียมงานที่บ้านเณรแสงธรรม  ขับรถข้ามฟากจากบ้านผู้หว่านไปที่บ้านเณรใหญ่  ไปช่วยทั้งตัดใบไม้แต่งเวที  แล้วเปลี่ยนมากวาดพื้นอาคารมารดาพระผู้ไถ่  จากนั้นก็ถูพื้นร่วมกับบราเดอร์  กวาดใบไม้ แล้วก็ช่วยขนเก้าอี้  จัดเก้าอี้นิด ๆ หน่อย ๆ จนบ่ายสี่โมง คิดว่าเริ่มทำตัววุ่นวายแล้ว จึงขับรถกลับบ้านผู้หว่านมาทำมิสซาส่วนตัว เพื่อขอพรเป็นพิเศษสำหรับบรรดาสังฆานุกรใหม่และผู้รับแต่งตั้งฯ ให้ทำหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์  ขณะที่ทำงานพร้อมกับบรรดาบราเดอร์เณรใหญ่  ความคิดถึงเพื่อน ๆ ร่วมชั้นปีก็แวบเข้ามา  แม้ว่าเวลาจะผ่านไปแค่ไหน แต่ความทรงจำที่งดงามยังไม่จางหายไป ณ บ้านแสงธรรมหลังนี้  ที่เราทุกคนได้เรียนรู้ที่จะเติบโตและงดงามไปพร้อม ๆ กัน  คิดถึงนะเพื่อนทุกคน  คิดถึงชั่วขณะที่เราขึ้นไปบนเวที แล้วรับการบวชเป็นสังฆานุกรด้วยกัน....!!!
    

34 อายุเท่าไหร่แล้ว?

34
วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของผม ดีใจที่ได้มีโอกาสบันทึกอะไรบ้างในวันนี้  มีหลายคนถามว่า "อายุเท่าไหร่แล้ว?" คำถามนี้มีความหมายในหลายแง่มุม  แต่สำหรับผม  ผมถามตัวเองว่า  เฮ้ย นาย..อายุเท่าไหร่แล้ว?  ต้องสำนึกอยู่เสมอนะว่าโตขึ้นอีกปีแล้ว  วันเกิด นอกจากคิดถึงพ่อแม่ที่ให้กำเนิดแล้ว  ผมควรคิดถึงตลอดเส้นทางบนโลกนี้ที่ได้เดินทางมา  ผ่านประสบการณ์มามากมายที่ต้องหล่อหลอมให้ชีวิตแข็งแกร่งขึ้นได้แล้ว  ไม่ใช่ยังอ่อนปวกเปียกเหมือนเด็ก ๆ ที่ไม่รู้เดียงสา  และที่สำคัญ  "เฮ้ย นาย นายเป็นพระสงฆ์  ชีวิตพระสงฆ์ของนายต้องเติบโตขึ้นในแต่ละปีด้วยนะ" แล้วทุกวันนี้ ชีวิตสงฆ์ของตนเองเป็นอย่างไร?  ขอให้วันเกิดในปีนี้ เป็นโอกาสดีที่จะหันหลังกลับไปทบทวนชีวิตที่ผ่านมา  สำรวจดูปัจจุบันที่กำลังดำเนินอยู่  และมองไปข้างหน้าเพื่อจะเห็นว่า พระสงฆ์คนหนึ่่งกำลังติดตามใคร และจะเดินไปที่ไหน?

33 เนื่องในวันเกิด

33

เมื่อตอนเป็นเด็ก ในวันเกิดของผม อยู่กับการรอคอยให้พ่อพาไปกินอาหารตามร้าน หรือไม่ก็จัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ มีเค็กให้เป่าอยู่ที่บ้าน แม่จะกล่าวอวยพรให้เป็นเด็กดี..
เมื่อเข้าบ้านเณรเล็ก  มิสซาเช้าของวันคล้ายวันเกิด คุณพ่อจะเอ่ยชื่อในมิสซาเพื่อขอพรให้  และในอาหารมื้อเย็น จะมีการกล่าวส่งความสุขในห้องอาหาร พยายามนึกอยู่นานว่าจะกล่าวตอบอย่างไรดี เพราะเขินเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ....
เมื่อเรียนมหาวิทยาลัย  ในวันเกิดเราชวนกลุ่มเพื่อนสนิทไปเลี้ยงฉลองตามร้านอาหาร อยู่จนดึกจนดื่น แสวงหาความสุขกันตามประสา..
เมื่ออยู่บ้านเณรใหญ่ เจ้าของวันเกิดต้องนัดแนะ เชิญชวนหรือบังคับเพื่อน ๆ และลงทุนจับจ่ายหาซื้ออาหารมากินหรือมาปรุงอาหารเลี้ยงเพื่อน ๆ ทั้งชั้นปี ที่ห้องพัก(แบบแอบ ๆ)
บวชเป็นพระสงฆ์แล้ว...ในวันคล้ายวันเกิด  โทรกลับไปหาแม่หาพ่อ "ขอบคุณครับ"  อีกไม่นานจะกลับไปเยี่ยม...!!!