2 มีนาคม 2555

10 เหมือนจะไร้เดียงสา

10
ในชีวิตของผม สารภาพว่าไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน มีแต่คนที่รู้สึกดีกับเขา แล้วเขารู้สึกดีกับผม
รู้สึกกันไปรู้สึกกันมา สุดท้ายก็ลาจากกัน ทิ้งให้ความรู้สึกดีดีมันฝังไว้ในความทรงจำแบบนั้น
สมัยอยู่โคราชเคยแอบชอบเพื่อนผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง ประทับใจในความเป็นคุณหนูที่ดูหยิ่ง ๆ  แต่เธอเปิดใจกับผม ทั้ง ๆ ที่ผมเป็นคนธรรมดามาก ๆ เซอสุดชีวิต
ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตนักศึกษาแล้วที่เรา(ดูเหมือน)สนิทกัน เธอบอกผมว่า..เธอมีแฟนแล้วอยู่ต่างประเทศและผมตั้งใจแล้วว่าจะกลับเข้าบ้านเณร
เธอเขียนเฟรนด์ชิปให้ผมอย่างพิถีพิถัน(กว่าใคร)ผมเข้าใจอย่างนี้.. แม้ผมอยากเป็นมากกว่านั้น แต่เราก็เป็นได้เพียงเพื่อนกัน  ลาจากกันเมื่อภาคการศึกษาสุดท้ายจบลง และผมได้เริ่มต้นชีวิตเณรอีกครั้ง จนถึงวันนี้


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น