23
ยอมรับอย่างจริงใจ ผมคาดหวังให้ชีวิตเจอแต่สิ่งดี ๆ เชื่อว่าทุกคนก็ปรารถนาเหมือนผม แต่สิ่งดี ๆ ของผมนี่มันค่อนข้างสูง และมักต้องอยู่เกินกว่ามาตรฐานของคนอื่น ๆ
เมื่อรู้ตัวอีกครั้งก็รู้สึกว่าตนเองเหนื่อยแล้ว เหนื่อยกับการต้องพยายามทำให้ทุกอย่างออกมาดีและประทับใจผู้คน
มองรอบ ๆ ข้าง เพื่อนยังอยู่กับเรานี่หว่า แล้วเราเอาเวลาที่ควรให้กับเพื่อนไปทำอะไรหมด? ผมตั้งใจว่าช่วงเวลาสุดท้ายในแสงธรรม จะเต็มที่กับเพื่อนไปเลย ให้เวลากับเพื่อนให้มากกว่าหกปีที่ผ่านมา
แต่..ไป ๆ มา ๆ ผมก็ทำได้แค่นั้น คงต้องขอโทษที่ทำหน้าที่เพื่อนได้ไม่ดีเท่าไร ..ซึ้งอีกแล้วว่ะเมิง..
แต่ดีใจนะที่พวกเรามาถึงศักดิ์สงฆ์ด้วยกัน มันไม่อ้างว้างเวลามีเพื่อน สำหรับผม เพื่อนคือแรงบันดาลใจพิเศษในทุก ๆ ครั้งที่พยายามจะลงมือทำอะไรสักอย่าง ขอบคุณว่ะเพื่อน มุขขำ ๆ ที่ชอบเล่นกันคือ..ระวังให้ดี หากกรูบวชก่อนจะไปขยำหัวคนที่บวชทีหลัง (เวลาปกมือในงานบวช)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น