21
วันนั้นเป็นวันอังคาร พวกเรากำลังเตรียมตัวเข้ารับพิธีแต่งตั้งเป็นผู้อ่านพระคัมภีร์ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ในวันนั้น พวกเรากำลังร่วมกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ในโอกาสวันแม่แห่งชาติ ชั้นปีห้าของผมมีหน้าที่ทำความสะอาดถนนหน้าวิทยาลัยแสงธรรม เราถอนหญ้าและกวาดดินโคลนที่เกาะแน่นพื้นถนน..เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ
และแล้วประกาศกก็นำข่าวมาแจ้งให้ทราบว่า..คุณพ่ออธิการของเรา..พระได้ยกท่านไปแล้ว พ่อที่รักมากของเรา ท่านนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลมานานแล้ว ไม่หายซักที ผมทำได้เพียงนิ่งเงียบและปล่อยให้ความวังเวงก่อตัวขึ้นในหัวใจ
สองวันต่อมา..พ่อของเราถูกนำกลับมายังบ้านของท่าน บ้านของเรา เราตั้งแถวรอรับท่าน รถยนต์ค่อย ๆ เคลื่อนผ่านพวกเราไปยังหน้าวัดแสงธรรม บางคนร้องไห้ และฝนกำลังลงเม็ด ร่ำไห้ให้กับพ่อ แบบอย่างพระสงฆ์ผู้แสนสุภาพของผม และของพวกเราทุกคน พ่อครับ..หลับให้สบายนะครับและภาวนาให้ผมด้วย ผมอยากเป็นคนสุภาพเหมือนพ่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น