14 บทเรียนแห่งมิตรภาพ

14

เมื่อครั้งเป็นเณรเล็ก เพื่อนเราสนิทกันมาก แม้จะหลากหลายสายพันธุ์ แต่เราเป็นหนึ่งเดียวกันได้

เมื่อครั้งอยู่มัธยมห้า เป็นวัยที่กำลังแสวงหาความตื่นเต้นให้กับชีวิต โดยเฉพาะเวลาอยู่ในรั้วบ้านเณร..ยิ่งสนุก

วันนั้นเป็นวันฉลองวัดในบางนกแขวก ผมได้รับเกียรติเป็นผู้นำคณะนักขับร้องในพิธีมิสซา  หลังฉลองวัดเราไปเที่ยวบ้านพระสังฆราชสิริพงษ์..อธิการที่เคารพรักของพวกเรา

บ้านพระคุณเจ้าอยู่ติดคลอง  เณรส่วนใหญ่และผมดำผุดดำว่ายอย่างกับไม่เคยเห็นคลองมาก่อนในชีวิต ส่วนที่เหลือเลือกนั่งดูโทรทัศน์ในบ้าน

หลังจากการไปเที่ยวบ้านอธิการของเรา  ปรากฏว่าบรั่นดีที่วางไว้ในตู้โชว์หายไป..เหลือแต่กล่องไว้ดูต่างหน้า

เพื่อนเราเรียกประชุมชั้นทันที วิธีการหลากหลายถูกนำเสนอเพื่อปกป้องกันและกันอย่างสุดฤทธิ์สุดเดช

แต่หลังจากนั้นไม่นาน..เราสูญเสียเพื่อนรักไปหนึ่งคน และเรียนรู้คุณค่าของความเป็นเพื่อนมากขึ้น