22
ผมแต่งเพลงแรกตอนอยู่ชั้นมัธยมสามที่บ้านเณรเล็ก จำชื่อเพลงไม่ได้แล้ว แต่เพื่อนคนหนึ่งให้ช่วยเขียนเนื้อร้อง เป็นเพลงที่พูดถึงชีวิตในบ้านเณรราชบุรี หากจำไม่ผิดก็ไพเราะดีเหมือนกันนะ..พูดแบบไม่อาย
จากนั้น ผมก็ฝึกแต่งเพลงเรื่อยมา ทั้ง ๆ ที่เล่นเครื่องดนตรีไม่เป็นเลยสักชิ้น ฮัม ๆ ทำนองเอา แล้วก็หาคำร้องมาใส่..เพลิน ๆ ดีเหมือนกัน
จนลาออกจากบ้านเณรเล็กไปแล้ว แต่ก็ยังแต่งเพลงอยู่เหมือนเดิม รวบรวมไว้ในสมุดบันทึกเป็นคอเล็กชั่น
จนกลับเข้าบ้านเณรเล็กอีกครั้ง สำนึกได้ว่าการแต่งเพลงเป็นพระพรของพระที่ประทานให้โดยมิได้ทูลขอ ตั้งใจเสมอมาว่าพระพรนี้จะใช้เพื่อคนอื่นโดยไม่เรียกร้องค่าตอบแทนใด ๆ ..เพราะได้มาเปล่า ๆ จึงต้องให้กลับคืนไปเปล่า ๆ
ทุกวันนี้ ขอบคุณพระที่บทเพลงที่ผมแต่งได้เป็นที่รู้จัก ดีใจที่มีส่วนช่วยให้บางคนสัมผัสความรักของพระเจ้าผ่านทางบทเพลง ซึ่งก็มาจากการดลใจของพระองค์นั่นแหละ..ผมมั่นใจอย่างนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น